Rozliczenie czasu pracy pracownika w przypadku choroby i pracy w nadgodzinach

Pełnoetatowy pracownik zatrudniony w podstawowej organizacji czasu pracy od poniedziałku do piątku od 25 do 31 maja br. przebywa na zwolnieniu chorobowym. W tym miesiącu wykonywał także pracę w nadgodzinach oraz świadczył pracę w jedną z wolnych sobót (nie otrzymał dnia wolnego). W zakładzie stosowane są jednomiesięczne okresy rozliczeniowe. Jak rozliczyć czas pracy pracownika w maju br.?

Pracownika w danym okresie rozliczeniowym obowiązuje wymiar czasu pracy ustalony na podstawie art. 130 K.p. Oblicza się go:

mnożąc 40 godzin przez liczbę pełnych tygodni przypadających w okresie rozliczeniowym,
dodając do otrzymanej liczby godzin iloczyn 8 godzin i liczby dni pozostałych do końca okresu rozliczeniowego, przypadających od poniedziałku do piątku,
obniżając wymiar czasu pracy o 8 godzin za każde święto występujące w okresie rozliczeniowym i przypadające w innym dniu niż niedziela.

Ponadto ustalony w podany sposób wymiar czasu pracy ulega obniżeniu o liczbę godzin usprawiedliwionej nieobecności w pracy, przypadających do przepracowania w czasie tej nieobecności, zgodnie z przyjętym rozkładem czasu pracy pracownika.

Przy rozliczaniu czasu pracy pracownika stosuje się m.in. definicję doby pracowniczej, przez którą należy rozumieć 24 kolejne godziny, poczynając od godziny, w której pracownik rozpoczyna pracę zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy (art. 128 § 3 K.p.). Z kolei przez tydzień należy rozumieć 7 kolejnych dni kalendarzowych, poczynając od pierwszego dnia okresu rozliczeniowego.

Prawidłowe rozliczenie czasu pracy wymaga też ustalenia nadgodzin dobowych oraz średniotygodniowych. Nadgodziny średniotygodniowe ustala się dopiero po zakończeniu okresu rozliczeniowego. Przepisy nie określają sposobu ustalania tych nadgodzin. W praktyce stosuje się metodę prezentowaną przez Państwową Inspekcję Pracy, według której należy:

odjąć od liczby godzin faktycznie przepracowanych przez pracownika w danym okresie rozliczeniowym liczbę godzin nadliczbowych wynikających z przekroczeń dobowych, a następnie
odjąć od otrzymanego wyniku liczbę godzin wynikających z obowiązującego pracownika wymiaru czasu pracy w danym okresie rozliczeniowym.

Uzyskana liczba stanowi nadgodziny średniotygodniowe.

Przykład

Pracownik pełnoetatowy świadczy pracę w systemie podstawowym od poniedziałku do piątku po 8 godzin na dobę. W zakładzie dniami wolnymi z tytułu przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy są soboty i stosowane są 1-miesięczne okresy rozliczeniowe. W maju 2020 r. wymiar czasu pracy wynosi 160 godzin. W miesiącu tym pracownik dodatkowo pracował w sobotę 9 maja 2020 r. przez 8 godzin, a w dniach 11 i 12 maja 2020 r. pracował po 10 godzin. Godziny powyżej normy dobowej stanowiły przekroczenia dobowe i przypadały na porę dzienną (od 16 do 18). Od 25 do 31 maja 2020 r. pracownik jest niezdolny do pracy z powodu choroby. Pracownik w zamian za pracę w sobotę 9 maja 2020 r. nie otrzymał innego dnia wolnego, gdyż zachorował. Pozostałe dni w tym miesiącu przepracował.

Rozliczenie czasu pracy pracownika:

132 godz. - (2 dni × 2 godz. przekroczeń dobowych) = 128 godz.,

128 godz. - (160 godz. - 40 godz. choroby pracownika) = 8 godz. (nadgodziny średniotygodniowe).

Za maj 2020 r. należy pracownikowi wypłacić wynagrodzenie za przepracowanie 120 godzin zgodnie z rozkładem, za 4 nadgodziny z przekroczeń dobowych wynagrodzenie wraz z 50% dodatkami oraz za 8 godzin pracy w sobotę 9 maja br. normalne wynagrodzenie i 100% dodatek.