Biuletyn Informacyjny dla Służb Ekonomiczno - Finansowych nr 31 (1218) z dnia 1.11.2024

Wymiar czasu pracy dla pracowników zatrudnionych na część etatu w 2025 r.

Pracowników zatrudnionych na część etatu obowiązują takie same normy czasu pracy jak pracowników pełnoetatowych. Ich wymiar czasu pracy oblicza się zgodnie z art. 130 K.p., czyli tak jak ogółu zatrudnionych. Przy czym obliczony wymiar czasu pracy podlega proporcjonalnemu obniżeniu do wymiaru czasu pracy pracownika niepełnoetatowego, a jago podstawę stanowi wymiar czasu pracy obowiązujący w 2025 r. pracowników pełnoetatowych.

Czas pracy pracownika niepełnoetatowego

Pracowników pełnoetatowych, jak i zatrudnionych na część etatu, obowiązują normy czasu pracy uregulowane w art. 129 Kodeksu pracy (Dz. U. z 2023 r. poz. 1465 ze zm.).

Norma dobowa czasu pracy dla niepełnoetatowca, a także dla pracownika pełnoetatowego wynosi zasadniczo 8 godzin, a tygodniowa - przeciętnie 40 godzin w przeciętnie 5-dniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym. Pozwala to na zaplanowanie pracownikowi niepełnoetatowemu pracy w podstawowej organizacji czasu pracy po 8 godzin na dobę w niektóre dni lub w obniżonym poniżej tych 8 godzin wymiarze dobowym, np. po 5 czy 6 godzin. Natomiast przy pracy, np. w systemie równoważnym, dobowy wymiar czasu pracy pracownika niepełnoetatowego może wynieść 12, 16, a nawet 24 godziny, ze względu na dopuszczalność przedłużenia dobowego wymiaru czasu pracy do wskazanej liczby godzin. Pracownicy zatrudnieni na część etatu mogą też świadczyć pracę w nierównomiernym rozkładzie, przy różnym dobowym wymiarze czasu pracy w poszczególnych dniach, ale przy zachowaniu obowiązujących norm czasu pracy.

Obliczanie wymiaru czasu pracy

Pracodawca planuje pracownikom pracę w oparciu o obowiązujący ich wymiar czasu pracy, obliczony dla przyjętego okresu rozliczeniowego. Wymiar czasu pracy pracowników oblicza się zgodnie z art. 130 K.p. Tylko w przypadku pracowników zatrudnionych w ruchu ciągłym wymiar czasu pracy ustala się inaczej, stosując art. 138 K.p.

Na mocy art. 130 K.p., wymiar czasu pracy pracowników w danym okresie rozliczeniowym oblicza się:

• mnożąc 40 godzin przez liczbę tygodni przypadających w okresie rozliczeniowym,
• dodając do otrzymanej liczby godzin iloczyn 8 godzin i liczby dni pozostałych do końca okresu rozliczeniowego, przypadających od poniedziałku do piątku, tzw. dni wystających,
• obniżając wymiar czasu pracy o 8 godzin za każde święto występujące w okresie rozliczeniowym i przypadające w innym dniu niż niedziela.

Tak obliczony wymiar czasu pracy właściwy dla pracowników pełnoetatowych ulega proporcjonalnemu obniżeniu do wielkości etatu pracownika niepełnoetatowego.

W 2025 r. dwa święta przypadają w sobotę, tj. 3 maja i 1 listopada. Z tego względu pracodawcy stosujący podstawową organizację czasu pracy, w której pracownicy niepełnoetatowi świadczą pracę od poniedziałku do piątku w proporcjonalnie zmniejszonym dobowym wymiarze czasu pracy, a soboty są dniami wolnymi z tytułu przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy, będą obowiązani wyznaczyć inny dzień wolny od pracy za to święto. Dzień ten musi przypadać w tym samym okresie rozliczeniowym, w którym przypada święto, gdyż tylko wtedy zostanie zachowany prawidłowy wymiar czasu pracy.

Jeżeli w zakładzie pracy stosuje się jednomiesięczne okresy rozliczeniowe czasu pracy, dzień wolny za sobotnie święto powinien przypadać w tym miesiącu. Natomiast w razie obowiązywania w zakładzie dłuższych okresów rozliczeniowych, wyznaczenie dnia wolnego za sobotnie święto powinno przypadać w okresie rozliczeniowym obejmującym to święto.

Limit godzin dla niepełnoetatowca

W odniesieniu do pracowników niepełnoetatowych obowiązuje tzw. limit godzin, których przekroczenie uprawnia pracownika, poza normalnym wynagrodzeniem, do dodatku do wynagrodzenia jak za nadgodziny. Limit ten należy określić w umowie o pracę pracownika niepełnoetatowego. Wskazanie tego limitu pozwala na ustalenie, jakie wynagrodzenie należy wypłacić pracownikowi, który przepracuje więcej godzin niż to wynika z obowiązującego go wymiaru czasu pracy.

Przepisy Kodeksu pracy nie określają, w jaki sposób należy w umowie o pracę określić wskazany limit godzin. Jednak powinien on zostać ustalony poniżej podstawowych norm czasu pracy, tj. zasadniczo 8 godzin pracy na dobę i przeciętnie 40 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym, a powyżej niepełnego wymiaru etatu pracownika wynikającego z umowy o pracę.