Ubezpieczenia i Prawo Pracy nr 4 (622) z dnia 10.02.2025

Przedstawiciele pracowników w komisji bhp

Czy przedstawiciel pracowników wchodzący w skład komisji bhp powinien być członkiem organizacji związkowej?

Obowiązek powołania komisji bezpieczeństwa i higieny pracy (komisji bhp) wynika z art. 237¹² K.p. i dotyczy pracodawcy zatrudniającego więcej niż 250 pracowników. Zadaniem komisji bhp jest dokonywanie przeglądu warunków pracy, okresowej oceny stanu bezpieczeństwa i higieny pracy, opiniowanie podejmowanych przez pracodawcę środków zapobiegających wypadkom przy pracy i chorobom zawodowym, formułowanie wniosków dotyczących poprawy warunków pracy oraz współdziałanie z pracodawcą w realizacji jego obowiązków w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy. Jej posiedzenia odbywają się w godzinach pracy, nie rzadziej niż raz na kwartał. Za czas nieprzepracowany w związku z udziałem w posiedzeniach komisji bhp pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia. Ponadto w związku z wykonywaniem wymienionych wyżej zadań, komisja korzysta z ekspertyz lub opinii specjalistów spoza zakładu pracy w przypadkach uzgodnionych z pracodawcą i na jego koszt (art. 237¹³ K.p.). Komisja bhp pełni rolę organu doradczego i opiniodawczego pracodawcy, zatrudniającego więcej niż 250 pracowników.

W skład komisji bhp wchodzą w równej liczbie przedstawiciele pracodawcy, w tym pracownicy służby bhp i lekarz sprawujący profilaktyczną opiekę zdrowotną nad pracownikami, oraz przedstawiciele pracowników, w tym społeczny inspektor pracy. Przewodniczącym komisji jest pracodawca lub osoba przez niego upoważniona, a wiceprzewodniczącym - społeczny inspektor pracy lub przedstawiciel pracowników (art. 237¹² § 1 zd. 2 i § 2 K.p.).

Zgodnie z art. 237^13a K.p., przedstawiciele pracowników wchodzący w skład komisji bhp są wybierani przez zakładowe organizacje związkowe, a jeżeli u pracodawcy takie organizacje nie działają - przez pracowników, w trybie przyjętym w zakładzie pracy. Przepisy nie przewidują natomiast wymogu, aby byli oni członkami związku zawodowego. Wyjątkiem jest społeczny inspektor pracy, którym - zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1983 r. o społecznej inspekcji pracy (Dz. U. z 2015 r. poz. 567) - może być pracownik danego zakładu pracy, będący członkiem związku zawodowego i nie zajmujący stanowiska kierownika zakładu pracy lub stanowiska kierowniczego bezpośrednio podległego kierownikowi zakładu. Zakładowe organizacje związkowe mogą jednak postanowić, że społecznym inspektorem pracy może być również pracownik zakładu niebędący członkiem związku zawodowego.